Derk Loorbach
Lid denktank
Mobiliteitstransitie
Het zal weinigen zijn ontgaan dat ons mobiliteitssysteem, zeker in steden, flink aan het veranderen is. Geholpen door Corona zetten steden wereldwijd in op meer groen, lopen en fietsen, vaak ten koste van auto’s. Tegelijk lijken allerlei (elektrische) deelsystemen de afgelopen jaren aan een flinke opmars bezig: van auto’s tot bakfietsen, van scooters tot gewone fietsen. Tenslotte is inmiddels onvermijdelijk dat het tijdperk van de fossiele brandstofauto snel ten einde komt. Al met al ingrijpende veranderingen die tot een nieuwe manier van denken, werken en organiseren leiden: een transitie. Transities ontstaan vaak vanuit problemen die zich opstapelen en waar we met elkaar niet uitkomen door meer van hetzelfde. Bij mobiliteit is het evident: vervuiling, onveiligheid, ruimtelijke schaarste, ongezondheid, en ga zo maar door. Maar minder evident is op welke manier we door deze transitie heen gaan en waar we uit (willen) komen. Mijn grootste zorg is dat de mobiliteitstransitie vooral tot schone mobiliteit zal leiden. Maar dat een aantal andere problemen in stand blijven. Denk aan de mobiliteitsarmoede (mensen zonder toegang tot mobiliteit), de ruimtelijke druk van geparkeerde auto’s en de verspilling van energie en materialen door individueel autobezit.
Het is daarom goed dat er vanuit de MRDH en gemeenten steeds nadrukkelijker nagedacht wordt over de transitie die we moeten willen: een mobiliteitssysteem met zo min mogelijk voertuigen, gedeelde voertuigen en schone voertuigen in een leefomgeving die is ingericht op nabijheid en waarin fietsen, lopen en publiek vervoer voorrang heeft. Dat vraagt van overheden nieuw beleid: niet de markt faciliteren maar gewenste transitie forceren.
Derk Loorbach - directeur DRIFT en hoogleraar sociaal economische transities Erasmus Universiteit
